Kimono

Kimono to tradycyjny strój japoński. W Katori używamy jego sportowej wersji, zwanej keikogi (稽古着). Kimon sportowych mamy wiele rodzajów, od kimon do karate (karategi) i Aikido lub Judo (aikidogi/judogi), które nie bardzo się nadają do treningu Katori, aż do tych przystosowanych do broni, z nieco krótszymi rękawami i dłuższymi połami (kendogi), których używa się w Kendo, Katori i podobnych szkołach.

Obi 帯

Obi to tradycyjny pas japoński. W Katori używamy jego sportowej wersji lub (podobnie jak np. Iaido) jego szerokiej wersji klasycznej (kaku obi 角帯). Sportowe obi jest szerokości 4-5 cm, a jego długość waha się od 240 do 300 cm. Kolor pasa w Katori nie odgrywa żadnego znaczenia.

Hakama 袴

Hakama to szerokie plisowane spodnie wywodzące się z tradycji samurajów. Hakamę nosi się od początku i nie oznacza ona żadnego stopnia zaawansowania. Każda z plis hakamy ma znaczenie symboliczne:

• Jin (仁) – dobroć;
• Gi (義) – sprawiedliwość;
• Rei (礼) – uprzejmość;
• Chi (智 ) – mądrość i inteligencja;
• Shin (信) – szczerość i uczciwość;
• Chiugi (忠義) – lojalność;
• Meiyo (名誉) – szacunek.

Z powodu swej symboliki hakama otaczana jest szczególną troską. Po każdym treningu jest składana w szczególny sposób, by zachować kształt plisów oraz aby  nie gniotła się do następnego treningu. Pognieciona i pomięta hakama świadczy o ignorancji jej właściciela i nieposzanowaniu cnót samurajskich.

Bokken 木剣

Bokken to drewniany miecz japoński wyprofilowany w kształt japońskiego miecza katana. Umożliwia nam bezpieczny trening elementów szermierki japońskiej. Dodatkowymi elementami bokkenu, często w standardzie, jest garda na dłoń (tsuba) oraz mocująca ją gumka (dome).

Bo 棒

Bo to kij japoński, długości około 180 cm

Naginata 薙刀

Naginata to rodzaj drzewcowej broni japońskiej, podobnej do kosy lub halabardy. Ma 245cm długości. na drewnianym kiju osadzone jest ostrze przypominające miecz.

Kodachi 小太刀

Kodachi to krótki miecz japoński. Używany zarówno osobno, jak i lewak do japońskiego długiego miecza.

Yari 槍

Yari to włócznia japońska długości 3m.

Iaito 居合刀

W treningu Katori używa się mieczy katana, a konkretniej iaito – treningowej wersji tego miecza. Używa się go do treningu form Iai. Miecz japoński jest poniekąd pierwowzorem treningowego bokken. Czasami na treningu można spotkać się z nazwami niektórych części miecza, obrazującymi szczegóły pewnej techniki. Oto kilka ciekawostek dla zainteresowanych mieczem japońskim.

Przede wszystkim japońskie miecze są elastyczną i niezwykle ostrą bronią, przez co nie wymagają ogromnej siły. Cięcie wykonywało się ostatnimi centymetrami ostrza (do 10cm), a do pchnięć używano kissaki. Oprócz kissaki, które stanowi wierzchołek ostrza, jest jeszcze kilka części miecza, które powinny być znane. Większość z nich znajduje się na rękojeści miecza, zwanej tsuka.

Ważne części miecza:

• Kashira – jest to ozdobna część miecza umieszczona u podstawy tsuka. na niej wiązany był oplot ito. Używana była również do uderzania w punkty witalne, najczęściej gardło, ganmen oraz splot;
• Ito – oplot na rękojeści miecza, najczęściej wiązany na skórze rekina lub płaszczki. Bawełniany, jedwabny lub skórzany, zapewniał pewny uchwyt na rękojeści i wygodę użytkowania;
• Menuki – ozdoba na rękojeści. na każdym mieczu są dwie, po obu stronach tsuka, z czego jedna z motywem wklęsłym (żeńska) a druga wypukłym (męska). W niektórych szkołach używane były do wyznaczania miejsca prawidłowego uchwytu miecza. Miały wypełniać wolną przestrzeń między dłonią a rękojeścią miecza, zapewniając dodatkową stabilizację. Niekiedy maskowały kołeczki mekugi;
• Mekugi – kołki mocujące trzpień (zwany nakago) w tsuka. Najczęściej są dwa, ale spotyka się miecze z jednym, jak i z trzema mekugi;
• Fuchi – bliźniacza ozdoba z kashira. Dystansuje tsubę od ito;
• Tsuba – garda miecza japońskiego. Najczęściej okrągła lub o obłych kształtach. Chroni palce przed ześlizgnięciem się sparowanego ostrza przeciwnika;
• Seppa – dwie płytki dystansujące tsubę od reszty miecza. Dzięki nim tsuba pewnie trzyma się między ostrzem a rękojeścią;
• Habaki – “klin” trzymający miecz w saya;
• Hamon – linia hartowania. Pozostałość po wysublimowanej metodzie kucia mieczy japońskich i zarazem ozdoba ostrza.

Niektóre pozostałe części miecza:

• Saya – pochwa miecza japońskiego. W tradycyjnej szermierce niezwykle ważny element, z uwagi na długość ostrza i jego kłopotliwe dobywanie (nuki) oraz chowanie (noto);
• Sageo – wstęga, którą wiąże się saya do pasa (najczęściej do pasów hakamy);
• Kurikata – pętla w saya, na której wiąże się sageo.